Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów, dotyczy to również rodzeństwa, dziadków, powinowatych w linii prostej.
Prawo do kontaktów mają również inne osoby, jeżeli sprawowały one przez dłuższy czas pieczę nad dzieckiem.
Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.
Jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia między rodzicami rozstrzyga sąd opiekuńczy.
Sąd właściwym miejscowo do rozstrzygnięcia w sprawie kontaktów z dzieckiem jest Sąd Rejonowy miejsca zamieszkania dziecka.
Sąd opiekuńczy może również zmienić prawomocne rozstrzygnięcie w sprawie kontaktów, jeżeli wymaga tego dobro dziecka.
Sąd opiekuńczy kierując się zasadą dobrem dziecka może ograniczyć utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem.
Sąd opiekuńczy może w szczególności:
1) zakazać spotykania się z dzieckiem;
2) zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu;
3) zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd;
4) ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość;
5) zakazać porozumiewania się na odległość.
Jeżeli utrzymywanie kontaktów z dzieckiem poważnie zagraża dobru dziecka lub je narusza, sąd może zakazać ich utrzymywania.
Sąd opiekuńczy, orzekając w sprawie kontaktów z dzieckiem, może zobowiązać rodziców do określonego postępowania, w szczególności skierować ich do placówek lub specjalistów zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń.
