Generalną zasadą wymienioną w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym jest to, że rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozwiązania.
Rodzeństwo powinno być umieszczone w tej samej rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka, placówce opiekuńczo –wychowawczej lub regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej, chyba że byłoby to sprzeczne z dobrem dziecka.
Rozdzielenie rodzeństwa jest więc możliwe, ale ma charakter wyjątkowy np. gdy rodzeństwo jeszcze przed rozwodem rodziców wychowywało się oddzielnie w innych środowiskach.
Związek osobisty istniejący pomiędzy rodzeństwem stanowi wartość, podlegającą bardzo intensywnej ochronie prawnej. Zasada z art 58§1 zd. trzecie k.r.o. wyrażona jest w bardzo jasny i stanowczy sposób, stanowiąc narzędzie ochrony „własnych praw dziecka” oraz ich priorytetu przed prawami rodziców. Przesłanką zastosowania tego, rzadkiego co do istoty wyjątku, jest „bezwzględny” wymóg dobra dziecka, a zatem stan rzeczy leżący zawsze w obszarze odnoszącym się do sytuacji obojga dzieci, a nigdy tylko po stronie rodziców. Faktem jest również, że omawiany przepis traktuje co do zasady jednakowo zarówno najbliższe rodzeństwo, jak i rodzeństwo przyrodnie i nie ma podstaw, aby dopuszczać mniej intensywne działanie reguły nierozdzielania rodzeństwa przyrodniego.
